Geçtiğimiz hafta bugün izledim Hür Adam'ı.. Çok büyük bir heyecanla bekliyordum vizyona girmesini bu sebeple hemen izlemek istedim. Bunun yanı sıra başkaları tarafından birşeyler duymadan izlemiş olmaktan da son derece memnunum. Öncelikle filmi çok ama çok beğenmiş olduğumu belirtmek istiyorum. Herkesin şahsına özel değişik fikirleri olabilir muhakkak. Ama bu filmi izleyen insanların bazı hassasiyetlerinin olduğunu düşünerek şunu söylemek istiyorum: eleştiri yaparken film için emek harcayanların ve eleştirilerden olumsuz etkilenebilecek insanların olduğunu gözardı etmemek gerekiyor. Bediüzzaman'ın hayatını ve davasını anlatan böyle bir film çekilmiş olabilmesi gerçekten çok sevindirici. İnşallah bu film birşeylerin başlangıcı olur. Bundan sonra ülkemizde bazı şeyler çekinmeden konuşulur, anlatılır.. Filmle ilgili bazı köşe yazılarını takip etmeye çalıştım. Özellikle Hüseyin Gülerce'nin bu yazısı bakış açımı büyük ölçüde yansıtıyordu.
Üstad'ın hayatını defalarca okumama ve çektiği daha feci işkenceleri bilmeme rağmen bunları beyazperdede izlemek yüreğimi çok acıttı. Bir de kitaplarda çok da hissedemediğim birşeyi farkettim. Üstad'ın bu derece yalnız bırakıldığını hiç düşünmemiştim. Yalnızlık Allah'a mahsus derler ya.. Zaten normal zaman ve zeminde de kabullenemediğim bu duyguyu Üstad'ın çok ama çok zor şartlarda yaşamış olması beni derinden etkiledi .. Belki de gözyaşlarımın en önemli sebebi buydu....
Başta da belirttiğim gibi herkesin farklı düşünceleri olabilir filmle ilgili.. Yazdıklarım benim bakış açımdan ve bazı yaşanmışlıklardan.. Sonuç olarak bu film -zaten hayranı olduğum- bir dava adamını ve davasını daha da çok özümsememi sağladı diyebilirim. Umarım pek çok hayırlı şeye vesile olur.. Allah herkesten ebeden razı olsun!...
Paylaşım için teşekkürler canım.
YanıtlaSilSevgiler:)
Rica ederim canım ne demek.. Ben de teşekkür ediyorum ilgin için ve sevgilerimi sunuyorum..:)
YanıtlaSil