Pazartesi günü miniğin aile hekimimizde 3. ay kontrolü vardı. Burda 15-20 gündür ara ara yağan karın izleri hala geçmiş değil. Belediye sağolsun doğru dürüst bir çalışma yapmadığı için ara sokaklar berbat bir halde. Ben de öğle arasında eşim eve geldiğinde "sokaklar nasıl biz yalnız gidebilir miyiz?" diye sormuştum. O da iyi görünüyor gidersin bence diyince öğleden sonra miniği hazırlayıp çıktım. Ana caddeye çıkmak için her zaman kullandığım yoldan gitmeyi düşündüm ama sokağa girer girmez fikrimden vazgeçtim. Yollar tahminimden daha kötüymüş meğer. Gidebileceğim en kestirme yoldan caddeye çıktım ama çıkana kadar da ecel terleri döktüm. Bazı yerlerde arka lastikler fena kayıyordu. Çok şükür sağ selim sağlık ocağına ulaştık. Bu ay aşı yoktu. Sadece boy-kilo-baş çevresi ölçümleri yapıldı. Her şey yolunda elhamdülillah. Miniğim 7 kilo olmuş maşallah. Zaten artık taşımak güçleşti. Bir de işin kötüsü o aldıkça ben veriyorum. Aramızda ters bir orantı var..:) Hayırlısı inşallah.
Kontrolümüzü olduktan sonra eczaneye geçtik. Eczaneyle sağlık ocağı çok yakın. Miniği pusetiyle masama koydum. Kontrol etmem gereken şeylere bir göz attım sadece. Epey uzak kaldım eczaneden. Vicdan azabı çekmeye başladım artık. Miniği bırakırsam yine içim rahat etmiyecek. Cumartesi günü annem gelince inşallah 2-3 saat gitmeyi düşünüyorum günlük. Sütümü sağıp bırakıcam. Hem işten hem de minikten çok ayrı kalmamış olurum bu sayede inşallah..
Velhasıl gidişimiz böyle olaylı olunca dönüşte eşimle birlikte gitmeye karar verdim. Eşimin babaannesinin evi eczaneye çok yakın. Eşim iş çıkışı bizi alır diye oraya geçtik. Onlar da bırakmadılar sağolsunlar. Yemeğimizi orda yedik. Daha önceden anlatmıştım. Süper babaanneye bakmak için tık tık..
Sevgi ve dua ile..
Sevgi ve dua ile..
