"Dünya ise; bütün şa'şaasıyla ahirete nispeten bir zindan hükmündedir.." BEDİÜZZAMAN

22 Ocak 2012 Pazar

ANNE OLMAK...


-Geceleri deliksiz uyuduğun eski günlere veda etmek demektir..:)
-Bebeğini, oyalansın da bir iş yapayım diye  salıncağına veya yatağına bıraktığında  acaba canı sıkılmışmıdır diye defalarca kontrol etmektir..
-Önceleri çok özendiğin kılığının kıyafetinin  birçok yerinde muhtelif lekeler bulunuyor olması demektir...:)       
-Bebeğini uyurken bile özlemektir..
-Annenin kıymetini çooook daha iyi anlamaktır..
-Daha önce yaşadığın hiçbirşeyin yavrunun yanında olmasından daha fazla mutlu etmediğinin farkına varmaktır..
-Tüm zorluklarına rağmen bıkmak nedir bilmemektir..
-Şefkat duygusunu derinlemesine yaşamaktır..
-Efendimiz (sav)'in "Cennet annelerin ayakları altındadır" hadisini tam manasıyla anlamaktır...
........
........
........
Sevgi ve dua ile...

7 Ocak 2012 Cumartesi

İÇİMDEKİ CENNETE YOLCULUK


Son zamanlarda okuduğum en vurucu kitap diyebilirim. Ümit Meriç'in ropörtajlarından oluşuyor. Öyle güzel ifadeler kullanmışki Ümit Meriç dönüp dönüp okuyasım geldi bazı cümleleri. Minikten dolayı kah emzirirken kah bulduğum 5 dakikalık aralarda okuduğum için doyamadım.. Altını çize çize, notlar alarak birkez daha okuyasım var ilk fırsatta.. Ümit Meriç'in otuzlu yaşlardan sonra farkettiği müslüman kimliği ve islamiyete bakış açısı beni çok etkiledi. Özellikle duaya verdiği ehemmiyeti okudukça kendimi bu konuda çok yetersiz hissettim. Bir gün onun gibi dua edebilmeyi çok isterim. Velhasıl mutlaka okumanızı tavsiye edeceğim bir kitap.. Meraklılarına duyrulur.. 
Kitaptan hoşuma giden bir kaç pasaj:

...Bizim için yaratılmış olan bu kainatın ortasında, bizi kendisi için yaratmış olan Allah'ın kulu olma idrakine bihakkın kaç fani erebiliyoruz acaba? Bu yüzden ben son zamanlarda "Neler yapıyorsunuz?" diye soranlara, "İyiyim" gibi ezberlenmiş bir cevap vermiyorum. "Kul olmaya gayret ediyorum. Allah yardımcım olur, inşaallah." diyorum. Kul olduğumuzun şuuruna erebilmek, çok basit gibi duruyor ama galiba en zor şey.

... İslami göbek adım, Zeynep-Kamil doğumlu olduğum için, ayrıca babaannemin adı Zeynep olduğu için, Zeynep'tir. Buna uygun bir soyadı da Dimetoka Müftüsü olan babamın dedesi Hafız İdris Efendi'den geliyor. Ayrıca, Peygamberlere olan hayranlığım da yeni yeni başlıyor. İdris Nebi, Hazreti Ademin oğlu, Şit (a.s.)ın torunu. Müstear adım Zeynep İdrisoğlu oluyor. Bu adla iki ya da üç makale yayınladım Hisar'da. Dikkatim Batı'dan, kendi dünyama, dışımdan içime hicret ediyor.

...Önce sizsiniz, teneşirdeki siz... Öldünüz, üzerinizden bütün esvaplarınızla beraber bütün toplumsal vasıflarınız alındı! Yani ne profesör, ne danışman, ne de Cemil Meriç'in kızısınız. Dolayısıyla İslamiyet'in farzlarının yerine getirilmesi halinde 'teneşirdeki ben'le daha yaşarken tanışıyor, hatta onu çok aşıp cennete kanatlanmak imkanını buluyorsunuz. Tekrar çamur olacak bedenimizle Cenab-ı Hakk'ın huzuruna varacak olan nurumuz yani ruhumuzun birbirinden kesinlikle ayrılabileceği tecrübesini, yaşarken idrak ediyorsunuz.

4 Ocak 2012 Çarşamba

BU ARALAR....

Artık bilgisayarın başına geçebilmek büyük bir iş benim için.. Miniğim zaten az uyuyan bir bebek.. Uyuduğu zaman da yapılcak milyon tane iş oluyor.. Bebeği olup da yine de herşeye yetişen anneleri tebrik ediyorum.. Benim hayatım tamamen değişti. Eczaneye gitmiyorum, doğumdan beri annem ve kayınvalidem sağolsunlar beni yalnız da bırakmadılar ama ben yine de hiç birşeye yetişemiyorum.. Sanırım çok acemi bir anneyim:) Minik bey de biraz huzursuz.. Çok gazı var ve uyuması düzenli değil.. Bu yüzden onu uyutayım da şu işi yapayım demek pek mümkün olmuyor.. Uyutuyorum bir de bakıyorum 10 dakika sonra uyanmış.. Yavrum ağlayarak uyanıyor ve ya kusuyor ya da gaz çıkartmaya çalışıyor.. 3. aydan sonra gaz problemleri azalıyormuş.. Bunu bekliyoruz büyük bir özlemle..:)  2 aylık olduk bile.. Bu arada 37. günde İstanbul'a gittik annemle.. İlk uçuş deneyimini yaşadı minik:) 15 gün kaldım.. Benim için çok iyi oldu.. Hamileliğimin 6. ayından beri gitmiyordum.. Normalde hemen hemen her ay gidip 1 hafta kadar kaldığım için bu süre bana çok uzun geldi.. Epey özlemişim.. Gerçi evden pek çıkamadım ama gelen giden oldu bir sürü.. Güzel vakit geçirdim.. Dönerken de kayınvalidemle birlikte geldik.. 2 hafta sonra o gidince ilk kez yalnız kalıcaz.. Burdaki arkadaşlarım yalnız kalınca herşeyi daha iyi düzene koyarsın deyip beni cesaretlendiriyorlar, zira baya bir gözüm korkuyor:) Allah kolaylığını verir inşallah... Şimdilik bu kadar.. Yakın bir zamanda yeni bir şeyler paylaşabilmek ümidiyle.. :)Herkese sevgiler..